Het is bewolkt, buiten koffie gedronken en een broodje gegeten. Daarna inpakken zoveel mogelijk. Intussen regent het. Wij krijgen de zegen na, zegt Pia, maar ik zeg, Bangkok huilt, omdat wij
vertrekken. Om een uur of elf is het droog en gaan we via Tuk Tuk, Sky train naar de ondergrondse, naar het Ratchadamri Park. AnneJ moet natuurlijk ook in de ondergrondse gezeten hebben. Lekker
gewandelt en vandaar met de Sky train naar Sukhumvit Soi 5, de arabisch-afrikaanse wijk, want we wilden bij Gulliver's gaan eten. Nog gesloten, ondanks dat het al uren open zou moeten zijn, volgens
de openingstijden.Dus naar Soi 8, een levendige, zeer gegoede buurt. Hier op het gezellige terras van 'Mon Soon' lekker gegeten. Thuis gekomen, gedoucht, het laatste ingepakt en op het terras lekker
aan de wijn. Om half twaalf waren we met de taxi op het vliegveld. Chrissy had ons al via internet ingechecked, dus de koffers laten sealen, afgegeven, door de douane en daarna wat gegeten en
gedronken. 3 Kwartier te laat vlogen we weg van onze sprookjesvakantie. Maar slechts 7 minuten te laat landen we op Schiphol, waar Chrissy, GertJ an, Lisette en vriendje Ronald met krukken ons
verwelkomen. Eerst gezellig koffie gedronken in het Grand Cafe, daarna op naar Vgehel. Thuis koffers afgezet, door naar Chrissy en met z'n alle lunchen in het 'Gat' ter afsluiting. Om half vijf moet
ik wel naar de dokter en krijgeen Prednison kuur. Hopelijk lost dit mijn probleem op.
Eerst koffie op het terras en om 11.00 uur met de Skytrain, (we doen hier altijd alles met de Skytrain, eerst met de Tuk Tuk van het appartement naar het Sky train station Thong Lo), naar de Chaya
Praya rivier en dan met boot naar China town. China town is een belevenis op zich. Hier hebben we bij een echte chinees gegeten. Heerlijk geroosterde eend met natuurlijk, zoals altijd, ene grote
blonde. AnneJ afgezet bij het GrandChina Princess Hotel, waar Co van Kessel zijn kantoor heeft. Van hieruit vertrekken steeds de fiets gezelschappen onder begeleiding van 2 gidsen 1 voorop en 1
achterop en met gele petjes op, waarmee ze dwarsk zeer drukke straten, oversteken. Zwaaiend met hun petjes houden ze het verkeer tegen en steken over. Zo simpel is dat in een wereldstad met 16
miljoen inwoners. Na AnneJ uitgezwaaid te hebben, wandelen we naar een spik splinternieuwe tempel, helemaal van marmer en v'eeeeeeeel goud deWat Traimit (Temple of the Golden Buddha) en daarin staat
op vierhoog 'n volledig gouden Buddha. 5.500 kg puur goud. Een imposante 3 meter hoge , 5,5 ton massief gouden Buddha. Pas 40 jaar geleden toevallig ontdekt tijdens het verplaatsen van een stenen
Buddha waarbij een stuk bepleistering afbrak door een val uit de kraan. Deze honderden jaren oude boeddha is geskulptuurd in de bevallige Sukhotai stijl. Men neemt aan, dat de bepleistering was om
het beeld te beschermen voor rondtrekkende dievenbendes of gedurende de late Sukothai periode of de Ayuthaya periode, toen de stad belegerd werd door Burma. De oude tempel zelfdateerd van de 13de
eeuw .Na een terrasje, hebben we China town doorkruist, werkelijk een mierenhoop. Straatjes van 2 / 3 meter breed, winkel naast winkel, ook nog alles op straat uitgestald etc. en vol onvoorstelbaar
vol en daar moeten dan nog onvoorstelbaar veel mensen doorheen, met tegelijkertijd brommers en steekkarren voor aanvoer. AnneJ opgehaald en met de boot weer terug naar de Sky train.Zeer druk in de
stad vanwege Valentijn. Op station Thong Lo aangekomen belt Peter de Tuk Tuk, die ons beneden weer oppikt. Later in de yuppenwijk uit eten, want AnneJ. wilde nog een keer, die lekkere kippenpootjes
eten.
Koffers inpakken. Hub blijft nog even liggen omdat hij zo gehoest heeft. AnneJ en Pia zijn weer ontbijten bij Dragon. Met zijn drietjes naar het strand. AnneJ wilde onderwaterfoto's maken. Gister
haar onderwatertoestel vergeten. Maar er zaten geen vissen. Naast ons op het terras kwamen 2 stellen Nederlanders zitten. Een ervan had op de eerste golf van de tsunami gezeten met een speedboot.
Terug naar het hotel, douchen, omkleden en om drie uur werden we opgehaald voor de terugreis naar Bangkok. Hub was steeds, ook toen hij boekte, achterdochtig geweest of het boekingskantoor wel bij
de goede maatschappij reserveerde. Maar alles ging goed. Een echt busstation, een prachtige nieuwe bus met in totaal maar 24 stoelen entoch een dubbeldekker, het leken wel ' Lazy boys', ieder een
eigen TV schermpje, ingebouwde massage, voetenbankjes en tot ligbed verstelbaar. Om half tien werd er gestopt bij een groot restaurant. Het eten ditmaal niet in buffetvorm, maar elke tafel had een
groot draaiplateau en daar werden allerlei gerechten opgezet. Wij zaten helemaal achterin en dus werd Pia wagenziek, dus ijverig kauwgum knauwen en hopen dat het goed gaat. Op zich eigenlijk de
beste plaatsen, maar ja. 's-Nachts om vier waren we al in Bangkok op het busstation, maar dan moet je nog 50 km met een taxi.
Bangkok 13 februari
Tegen vijf uurzijn we in het appartement van Peter. Ik had de sleutel en het pasje voor de entree en de liften en tussendeuren. Recht naar bed, om 8 uur op, Pia een was gedraaid en daarna met de
Skytrain naar Phrong Pong naar de kapper. Dat heeft wel iets aparts. Een zeer goede en drukke kapsalon, speciale wasmethodes etc. Niet goedkoop, maar wel een ervaring. AnneJ geknipt ( wel 3
milimeter eraf) en dus veel te veel eraf gehaalt. Maar een mooie kleur haar. Pia ook met haar High Lights. Daarna bij Piri Piri in het winkelcentrum Emporium lekker gegeten. Water, brood en beleg
gekocht en terug naar het appartement. AnneJ voelt zich ziek en duikt meteen in bed. Wij nemen een lekker glaasje wijn op het terras, maar op tijd in bed.
Half acht ontbijt, want we worden om half negen opgehaald. We gaan met een hele grote boot naar Ko Phi Phi. Niet helemaal helder, maar toch prachtig. Wel toen even later de zon doorbrak. Een
prachtige tocht over deAndaman Sea van 52 km, langs prachtige baaien en hoge rechte rotspartijen, waar je op sommige plaatsen onder door kunt varen, zover zijn ze door het water ingesleten. Werkelijk
indrukwekkend. Op het grote Phi Phi Island Ko Phi Phi Don hebben we, op ca 12 mensen na, iedereen afgezet, waarna wij, die een dagtour geboekt hadden, een sightseeing kregen van de 2 eilanden en in
een baai van het kleine eiland Ko Phi Phi Leh werd het anker uitgegooid. Op Ko Phi Phi Leh is geen strand, het rijst recht uit zee op, maar het heeft 2 supermooie baaien om te snorkelen. Dus dat was
wat we deden. Azuur blauw water, veel felgekleurde vissen. Het koraal was mooi, maar niet erg kleurrijk. Daarna terug naar Ko Phi Phi Don voor een buffet. AnneJ vind dit eiland fantastisch, ronduit
geweldig, muziek en heel veel jongelui. Een geweldige plek om te feesten tot de vroege morgen. Doorgelopen naar de andere kant, naar het wondermooie strand. Het water is er erg warm en de visjes
zwemmen tot op het strand. Alles is nieuw, want hier sloeg de tsunami het eerst toe. Alles was weggevaagd. De omgeving is werkelijk prachtig, maar het volgebouwde strand of dorp te nieuw, wat ons
betreft geen sfeer. Na een zeer mooie tocht waren we om 6 uur terug in het hotel. 's-avonds natuurlijk weer de boulevard en nu voor de laatste keer toch weer bij Eden dineren, maar nu boven op het
dak. Prachtig verlicht, tot het plotseling begon te regenen. De meeste gasten naar beneden, maar een Nederlander zit daar natuurlijk niet zo mee. 10 minuten later was de regen voorbij. De dames waren
uit, dus dronken ze een May Tahal, een ware verrassing, de smaak althans. Veel verlichte ballonnen in de lucht, een aangename temperatuur, een zwoel zeewindje, alles bij elkaar zorgde dit voor een
gezellige sfeer. Laatste nacht alweer in Ao Nang, morgen weer naar Bangkok.
Ik heb verschrikkellijk gehoest vanacht en daarom gaan we niet mee, maar blijven in Ao Nang aan het strand.Toen we gister terug kwamen van Railai had ik op een ander gedeelte van onze baai veel
parasols zien staan, dus wij wandelen naar dit gedeelte. Onderweg op deze boulevard werden we verder gepraat en meegetroond door Mrs, May, voor een massage voor Hub en een gezichtspeeling en
gezichtsmassage voor Pia. Hierbij hoorde vrij een stoel,een strandmat, kussentjes en aldoor ananas en bananen. For free, free zei ze telkens. Dit werd dus een echte fruitdag. Maar ze rekenden
natuurlijk genoeg voor de massage. Om vier uur terug naar het hotel. AnneJ had het ook goed gemaakt, maar toch nogal rood geworden, dus Hub after Sun bijgehaald en smeren maar. 's-Avonds, na weer
over de boulevard en tussen de kraampjes en winkeltjes gelopen te hebben, zijn we bij Toj Palace wezen eten (een echt Indiaas restaurant)
Heel goed geslapen, wel met de airco op lage toeren. We gaan ontbijten bij 'Dragon'en dan met de boot (bootje) naar Railai. Railai kun je alleenover zee bereiken. Een eiland met hoge recht uit zee
oprijzende bergen en een super mooie baai, Je was al nat voordat je uit de boot stapte in het water, want ook hier wordt alleen hard gevaren.Maar het water is heerlijk, dus geen paniek en de zon zo
heet, dat alles zo droogt. Uit de zon, vanwege het verbranden, op een terras, want er zijn hier geen ligbedden en parasols te huur. AnneJ lag tussendoor wel in de zon,maar iedereen zocht de
schaduwtelkens weer op, ofde zee natuurlijk. Het water is kraakhelder met heel veel visjes en AnneJ zag nog apen in de bomen tegen de bergwand. Je moet dan wel verder de zee in. Hub is nog naar de
andere kant van het eiland gelopen, daar ziet het er heel anders uit. Geen strand, mangrove bomen en het water tot tegen het looppad. Ook hier weer veel restaurants, bars, questhouses etc. Een totaal
andere wereld, dan aan de andere zijde. 5 minuten lopen. Om half vier een retourboot opgezocht en terug naar het hotel voor een douche, om al het zand enzout even af te spoelen.Na ene grote blonde op
een terras van bamboe, wat gewandelt, gewinkelt en ook de man met de aap was er weer. Maar toen werd Pia vlug. Heerlijk gegetenbij Edeneen prachtig restaurant. Van het koken, bakken of braden maken
ze een geweldige show, tot zelfs buiten op het trottoir. Eden is een zeer luxe restaurant met serveersters in een thaise rok met een roze kanten bloes erop. Ze legde meteen je linnen servet op
schoot. Er was genoeg te zien om ons heen. De BBQ stond voor ons op straat, veel van de gerechten werden hier klaar gemaakt . Vooral grote vissen en spiezen. Dit is ook een plek voor speciale
drankjes. Dus wat wil je nog meer.
Wat aantuttelen vandaag, want vanmiddag worden we om 17.00 uur bij het Ambassador hotel opgehaald. Peter en ik gaan naar de blinden voor een massage en AnneJ en Pia wandelen naar de yuppenwijk en
pikken daar een terrasje. We werden deftig opgehaald en zouden dan naar het busstation voor het zuiden gebracht worden ca. anderhalf uur rijden. Maar ditmaal niet, een groot terrein met allemaal
kraampjes, waar we meteen een fles water in onze handen gedrukt kregen. Het was een rare bedoening. Normaal is er een hostess, keurig in uniform, en nu een paar mannen, dat van alles kon zijn. Een
bont gekleurde bus, met gordijntjes, valletjes etc..Een prettige chaos. De bus had 3 keer pech. Een keer zakte hij helemaal scheef, toen ze een band aan het verwisselen waren. Schoof van de krik,
maar er zitten natuurlijk meer wielen onder. Een andere keer stonden we langs de weg en moest er geduwd worden. Maar nog waren we er niet, want we werden ergens afgezet in Krabi en moesten dan weer
een busje huren. Pia zegt, ik heb Hub nog nooit zo kwaad gezien. Geen busje, maar met een taxi verder naar ons hotel in Ao Nang.
Hier kwamen we 3 uur, op 8 februari, later dan gepland aan. Hotel het Grand Inn Ao Nang 3 sterren, geboekt via internet , viel tegen, alhoewel de kamers goed en schoon waren, maar de sterren waren
met de Tsunami mee. Op naar het strand, het was erg warm en het zijn eigenlijk kleine stranden, iedere keer een baai ,maar het ziet er fantastisch uit. Een overweldigende natuur, bergen (eilanden)
die loodrecht uit zee oprijzen en dan al die bootjes, Het is een echte strand plaats, mutjevol met toeristen, met een hoog Valkenburg gehalte, overal kraampjes, winkeltjes en eettentjes. AnneJ
kreeg 's-avonds nog een echte aap om haar schouders gehangen. Zij vond dat leuk, Pia bleef duidelijk op veilige afstand. Lekker aan zee boven het strand gegeten, waar we vanmiddag natuurlijk al aan
'ene grote blonde' hadden gezeten.
